Orpg|| Lauren & Tessa 
Austin Miller
"Ga nou maar gewoon naar bed." mompel ik en loop weer naar mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed, sluit mijn ogen en val in slaap.
Christabella Maria Martinez
Ik kijk even wat meer naar de grond, dit keer met een wat sipper gezicht.
Dat was niet heel lief.. Kan ik er wat aan doen dat ik bang ben.
Ik loop de kamer uit weer terug naar mijn kamer daar ga ik op mijn bed liggen en kruip weg onder de dekens.
Ik draai me om naar het raam en kijk naar buiten.
Alice April Anderson
Ik schrik wakker, waardoor ik uit de stoel val. Ik kan nog net een schreeuw van het schrikken onderdrukken. "Godverdomme." vloek ik binnensmonds. Enrique ligt nog steeds te slapen. Nou, dan ga ik maar op de grond liggen ofzo. Of wacht, ik had nog een dekentje zien liggen in de kast! Voorzichtig loop ik naar de kast en doe het deurtje open. Ik haal het dekentje eruit en doe het deurtje terug toe. Ik kruip naar een hoek van de kamer, zak tegen de muur neer en sla het deken om mij heen. Ik zak wat onderuit en sluit mijn ogen weer. Voor ik het weet val ik terug in slaap.
Enrique Emanuel Salvador
Even schrik ik wakker van een nare droom en ik mis Alice.
"Alice ?!" Fluisterroep ik wat paniekerig.
Christabella Maria Martinez
Bij elk geluidje die ik hoor open ik mijn ogen opnieuw.
Opeens gaat mijn telefoon af, ik schrik me dood en neem op "hallo ?" Zeg ik dan ietwat angstig.
"Ja ik zou ook maar bang zijn als ik jou was.. Ik weet je te vinden" klinkt er en dan word er opgehangen.. Het klinkt wat als de stem van Jake.
Ik krijg een beetje een trillipje, ik kruip helemaal op tot een bolletje.
Alice April Anderson
Ik word heel lichtjes wakker door iets. Ik draai mij om en zucht eens diep. Dan val ik weer in slaap.
Enrique Emanuel Salvador
Ik probeer op te staan uit mijn bed, intussen roep ik nog een keer "Alice ?!".
Ik houd me even goed aan mijn bed vast om mijn evenwicht te bewaren.
Christabella Maria Martinez
Voorzichtig sta ik op en loop dan snel door de donkere gangen toe naar boven toe, de kamer van Austin in.
"Austin ? " begin ik zachtjes fluisterend met een trillerig stemmetje, ik loop wat dichter naar Austin toe en zeg nu wat harder zijn naam.
Hij schrikt wakker zoekt zijn kamer rond en vervolgens komt zijn blik op mij "k.. Kan ik hier slapen ?" Vraag ik dan nogsteeds met een trillend stemmetje terwijl ik wat naar de grond kijk in de hoop dat zo het ergste getril uit mijn stem zou gaan.. Maar dat was natuurlijk stom van me om te denken.. Het word er alleen maar erger op.
Alice April Anderson
Ergens ver weg hoor ik een deur open gaan en wat praten. Ik zak wat meer onderuit, zodat ik volledig met mijn lichaam op de grond lig. Het deken wikkel ik meer om mij heen en leun met mijn hoofd tegen mijn arm. Ik zucht diep en vervolg mijn slaap.
Enrique Emanuel Salvador
Opeens raak ik ontzettend duizelig en het word wazig voor mijn ogen.
Voor ik het weet val ik met een luide plof op de grond.
Austin Miller
"Mij best." mompel ik slaperig en maak wat plaats voor Bella in het bed door wat naar rechts te schuiven. Ik draai mij op mijn zij zodat ik Bella kan aankijken. Voorzichtig stapt ze het bed in. "Slaap lekker." zeg ik nog en voor ik het weet val ik in slaap.
Christabella Maria Martinez
Ik kruip dicht tegen Austin aan, een gevoel van veiligheid bekruipt me.
Al snel val ik in slaap.
Alice April Anderson
"Alice! Alice!" Ik open mijn ogen en zie een verpleegster aan mij schudden. "Wat is er?" mompel ik en kijk ze slaperig aan. "Enrique was bewusteloos gevallen. Hij kon je niet meer vinden." Ik kijk haar niet-begrijpend aan. "Het beste blijf je in zijn buurt." De verpleegster loopt de kamer uit en sluit de deur achter zich. Met het deken in mijn hand slof ik naar het ziekenhuisbed. Enrique ligt te slapen, waarschijnlijk heeft hij iets gekregen om te slapen. Ik ga op de grond zitten met mijn hoofd tegen het bed en pak zijn hand vast. Ik sla het deken over mij heen, sluit mijn ogen en val in slaap.
Austin Miller
Ik druk iets steviger tegen mij aan en val weer in een diepe slaap.
Christabella Maria Martinez
De volgende ochtend ben ik vrij vroeg wakker, ik gaap en knipper wat met mijn ogen.
Ik voel me nogsteeds ontzettend moe.
Zodra ik mijn ogen weer sluit val ik opnieuw in slaap.
Enrique Emanuel Salvador
Ik word even wakker en voel een hand in mijn hand.
Ik kijk even van wie de hand is en moet dan wat glimlachen, het liefste zou ik opstaan om haar in het bed te leggen maar na gister mag ik even niet meer opstaan.
Austin Miller
Ik hoor een alarm van een wekker afgaan, ik klop tegen de wekker en draai mij om. Dan trek ik het deken over mijn hoofd en val weer in slaap.
Christabella Maria Martinez
Ergens in de verte hoor ik even wat geluid maar al snel is het weer voorbij.
Ik draai me om en leg mijn arm ergens overheen in mijn slaap.
Alice April Anderson
"Goeiemorgen meneer Salvador." hoor ik iemand vrolijk zeggen. Voorzichtig open ik mijn ogen en knipper wat om mijn ogen te laten wennen aan het felle licht. Ik rek mij uit en sta gapend op. "Hier is uw ontbijt." zegt de verpleegster vriendelijk. Ik kijk naar Enrique en dan weer naar de verpleegster. "Eet smakelijk." zegt ze met een glimlach en loopt de kamer uit. Ik vouw het deken op en leg het terug in de kast. Dan kijk ik even op mijn telefoon. Enkele gemiste oproepen van Jason. Ik stop mijn telefoon terug weg en loop de badkamer in. Ik maak snel van mijn haar een knot en verfris mijn gezicht wat. "Alice." hoor ik Enrique roepen. Ik loop de badkamer uit en kijk naar hem. Hij klopt naast hem op het bed en schuift ook wat op. Ik loop naar hem toe en nestel mij tegen hem aan.
Enrique Emanuel Salvador
Ik geef Alice een kus op haar wang en glimlach naar haar.
"Wil je ook wat ?" Vraag ik dan aan haar.
Alice April Anderson
"Nee, ik heb geen honger." mompel ik. Enrique neemt een hap van zijn eten. Ik stap uit bed en maak mij verder klaar. Ik doe een fleurig, wit jurkje aan met daaronder een paar pumps. Ik doe mijn make-up nog en laat mijn haar sierlijk over mijn schouders vallen.
Enrique Emanuel Salvador
Uiteindelijk heb ik mijn eten op, al snel komt er een verpleegster aan om mijn dienblad weg te halen.
Het is een nieuwe verpleegster, vrij jong en ze breekt nog net niet uit in een volle hysterie.
"Enrique ! Mag ik alsjeblieft je handtekening ?" Vraagt ze vol enthousiasme.
"Uhh ja hoor" antwoord ik dan maar, ik geef haar een handtekening en al snel is ze weer weg.
Ik had al zoveel rare dingen en momenten mee gemaakt maar toch kon ik er nog niet aan wennen dat mensen ongeacht wat dan ook een handtekening van je willen.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?